من تنهایم
تو هم تنهایی
بیا با هم تنها باشیم
یه سوال دارم !
کوه چون سنگ بود تنها شد یا چون تنها بود سنگ شد ؟
من که نه سنگ بودم و نه کوه ، پس چرا تنها شدم ؟
تنهایی خیلی سخته وقتی چشمام به راهه
وقتی که شب سیاهه وقتی بدون ماهه
تنهایی خیلی تلخه وقتی که بی تو هستم
تنها می مونه دستم با این دل شکستم
اگه می دونستی چقدر تنهام
همیشه برام اشک می ریختی
اگه می دونستی همیشه اشک می ریزم
هیچوقت تنهام نمی ذاشتی
راضیم به خوشبختیت حالا با هر کی باشه
گرچه دل من تنها شده ، ولی یاد تو همیشه باهاشه
یکی تنهاست ، تنها اومده ، تنها مونده
تنها یه آرزو داره که تو تنهاش نذاری
تو نباشی تا قیامت بی کسم
در تمام زندگی دلواپسم
سهم من از این عشق ، یک نقطه چین شد
او رفت و این دل تا ابد تنهاترین شد !
خدا تنهاست ولی ما که خدا نیستیم
فریادها مرده اند و سکوت جاریست
تنهایی حاکم سرزمین بی کسی است
می گویند پس چرا تنهاییم ؟
در شب بی کسی ام
یاد تو مهتاب من است