هرگز فراموش نکن که
هر چه رخ دهد همواره در آغوش خدا هستی
من از خدا خواستم تا روحم را رشد دهد
خدا گفت : نه تو خودت باید رشد کنی
ولی من تو را می پیرایم تا میوه دهی
ادعای عشق به خدا
از کسی که سجاده دلتنگ حضور اوست پذیرفتنی نیست
نماز نجوای عاشقانه با محبوب است
خدایم را دوست دارم چون وفادارترین است
و شاید به رسم همین وفاداریست که دوستانم را به او میسپارم
الهی! در دلِ دوستانِ تو ، نور عنایت پیداست
و جان ها در آرزوی وصال تو حیران و شیداست
چون تو مولا که راست؟ و چون تو دوست کجاست؟
آموخته ام که وقتی ناامید میشوم ، خداوند با تمام عظمتش ناراحت میشود
و عاشقانه انتظار میکشد که به رحمتش امیدوار شوم . . .
کسی که بهشت را بر زمین نیافته است
آن را در آسمان نیز نخواهد یافت
خانه ی خدا نزدیک ماست
و تنها اثاث آن ، عشق است
هر چه روح به خدا نزدیک تر باشد، مشکلات و انحراف آن کمتر است
زیرا کمترین حرکت در دایره رسو شده توسط پرگار مرکز ان می باشد . . .
من نام کسی نخوانده ام الا تو
با هیچ کسی نمانده ام الا تو
عید آمد و من خانه تکانی کردم
از دل همه را تکانده ام الا تو
قهر که می کنید مراقب فاصله ها باشید
بعضی ها همین حوالی منتظر جای خالی برای نشستن می گردند
من بودم… تو… و یک عالمه حرف…
و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان میداد!
کاش بودی و می فهمیدی وقت دلتنگی یک آه چقدر وزن دارد…
دوست و دَست بسیار است
اما دَست دوست اندک
به حیف نون میگن بابات مرده میگه نه بابا اصلا امکان نداره
میگن والله مرده , میگه آخه تا حالا اصلا سابقه نداشته !
ما بخارشیشه ایم
نازمون کنی اشکمون درمیاد
چه برسه فراموشمون کنی